Laparoskopik Dönemi Öncesi Operatif Jinekoloji: Kısa Bir Tarihçe

\r\n\r\nKadavra Parçacıkları—19. yüzyılda daha sonra Robert Koch ve Louis Pasteur tarafından mikrop teorisinin gelişiminden önce Dr. Ignaz Semmelweis tarafından tarif edilen puerpe- ralsepsis iletimi ile ilişkili olan elementler. Dr. Semmelweis Tıp öğrencilerin 1847 yılında Viyana Genel Hastanesi Birinci Obstetrik kliniğinde hastalığı anatomik diseksiyon odasından ellerinde kadavra parçacıkları olarak taşıyarak doğum yapan hastalara taşıdığını varsaydı.\r\n\r\nMizah ve Diskraziler—Mikrop teorisinin gelişimi önce, hastalık koşulları diskrazilerden sonuçlanan dört bedensel mizahi bir dengesizlikten kaynaklandığı düşünülüyordu.\r\n\r\nKellyHava Sistoskopi—Dr. Howard Kelly 1893 yılında tasarlanan yerçekimi ve duruşun mesanenin distansiyona izin vererek hastanın diz-göğüs pozisyonuna koyarak kadın mesane ve üreterlerlerin kateterizasyon görselleştirmesine sağlayan alet. Üretra ve mesane içine bu aletin yerleştirilmesi için ön- cesinde üretranın dilatasyonu gereklidir\r\n\r\nDiz-göğüs pozisyonu—Dr. J. MarionSims ve daha sonra Dr. HowardKelly, vajina yanı sıra mesanemin distansiyonun izin veren bu pozisyonun hasta yerleştirerek yerçekimi ve duruş etkilerinin değerini anlar.\r\n\r\nKötü Hava—Mikrop teorisi gelişiminden önce hastalıkların kötü hava yoluyla bulaşan olduğu düşünülüyordu.\r\n\r\nModifiye Kelly hava sistoskop—Drs Paul Allen ve Gordon Davis tarafından tasarlanan bir alet. Kelly hava sistoskopuna benzer 1992 yılında burada spekulum şaftı mili kısaltılmış genişlemiş ve spekulum yüzeyinden lazer ışını yansımasını önlemek için matlaştırılmış. Bu cihaz üretral kolposkopi için kullanılan bir teknik ve daha önce tanımlanmamış. Bu cihazın kullanımı kadın üretra içine giriş öncesinde üretranındilatasyon gerektirir.\r\n\r\nOvaryotomi—Dr. EphraimMcDowell tarafından, ilk başarılı karın işlemi açıklamak için laparotomi içeren bir oophorekttomi ar- dından bir over tümör içeriğinin drenajı için kullanılan terim\r\n\r\nStereoklinikler ve stereogramlar—Cerrahi teknikler ve prosedürler göstermek için kullanılan Dr Howard Kelly tarafından geliştirilen eğitim araçları. Bir cerrahi işlem adım adım tüm yönleriyle gösteren Stereograms fotoğrafları Anthony Murray, bir Baltimore fotoğrafçısı, tarafından alınmıştır.\r\n\r\n

\r\n\r\nJinekoloji, aynı zamanda gynaecology yazıldığından, ‘kadınlara özgü fonksiyonları ve hastalıkların tedavisini yapan tıp biliminin bölümü “olarak Oxford İngilizce Sözlük tarafından tanımlanır. Bu kelime19. yüzyılın ortasında olduğu gibi kullanıldı. 1867 yılında, jinekoloji gebe olmama halinin fizyolojisi ve patolojisi olarak temsil etti. Jinekoloji çoğu geçmişleri antik çağlara kökleri izleri olmasına rağmen, bugün bu isimde çağrışım tıp alanında gerçekten oldukça yeni bir kökene sahiptir. 1809 yılında Ephraim McDowell tarafından bir yumurtalık tümörü başarılı çıkarılması nadirde bir muhteşem bir olay oldu. Önceki yüzyıllarda jinekolojik ameliyat öyküsü yakından genel cerrahi öyküsü bağlıydı vede aşılması gereken engeller aynıydı. Anestezi günleri öncesinde enfeksiyon, kanama ve şok, ve ağrı hepsi ama acil birer cerrahi işlemler için etkili engellerdi.\r\n\r\nJinekoloji tarihinde, Howard Kelly 1912 yılında ‘Bana başka bir tıbbi veya cerrahi uzmanlık evrimden daha dramatik ilgi ve daha dolu görünüyor’ yazmıştır. Kendisi tıp başarılı bir tıp tarihçisi olarak Kellyşöyle kaydetti, ‘Bu belli olarak, anestezi cerrahinin korkusunu kaçırdı, asepsi onun tehlikelerinden kaçırdı, hücresel patoloji tanrı onu birmalign olan ve olmayan habis büyümeleri ayrım operatörü olarak gönderdi. Burada, kısaca, son 150 yıllık jinekoloji tarihinin çok simgeleri var.\r\n\r\nYakın zamana kadar Ann Dally doğru olduğunu belirdi, çoğu jinekoloji tarihi hakkında yazılmış olanlarda jinekologların kendileri tarafından yazılmıştır kikimi kendi kahramanlarını belirtmiştir.\r\n\r\nKadınların yeni tarihinin yükselişi ile birlikte ve de 1970’lerden beri tıp sosyal tarihinde çok daha dengeli bir görünüm ortaya çıkmıştır.\r\n\r\nBöyle jinekoloji gibi tıbbi ve cerrahi uzmanlık tarihini yaklaşım birçok yolu vardır. Ders kitaplarında olağan uygulama açısından hikayeyi anlatmak için bunlardan ilki operasyonu kimin keşfettiği ve ilk kimin yaptıklarını ve dahil ederek bir giriş yapıl- maktadır. Bu gerçekler ilgi çeker ama zor olarak alanın tarihini oluşturmaktadır. Jinekoloji cerrahi operasyonlar yanı sıra, teknik icat ve araçları yürütmek, hastalıkların ve bunların değişen tanısından alanın profesyonelleşmesi ile gelen oluşturulan toplumlar, dergi ve ders kitapları da dahil olmak üzere ve operatif jinekoloji bilim ve uygulama ana için gerekli eğitimden öğrenilecek çok şey var. Budur ki bu şekilde, oldukça sade bir şekilde büyük fikirler ve onların yaratıcıları izini takip etmek yerine, bu açıdan bu tarihi bir tanıtım olarak gelişir.\r\n\r\nHerhangi bir önemli tıbbi ders kitabının kendisi açılmayan tarihi görebilmek için uygun bir pencere olarak hizmet verebilir. Robert Hahn 1903 yılında ilk baskısı beri Williams Obstetrik başarılı sürümleri inceleyerek obstetrik değişen dünya görüşünü nitelendirdi. Aynı şekilde, Richard Wesley Te Linde Operatif Jinekoloji ilk baskısında bu yana geçen 50 yıl Jinekoloji alanında önemli gelişmeleri açıklamak için bir fırsat eşitliği sağladı.\r\n\r\n

\r\n\r\nAmerika Birleşik Devletleri’nde ameliyat jinekoloji gelişme tarihini anlatırken de, biz 19. yüzyılın son derece enerjik öncüleri başarıyla kim tamamlamışsa takdir edebiliriz böylece şimdiye kadar benzeri görülmemiş cerrahi işlemler tüm çağdaş zaman- larda Navy SEAL ve Özel Kuvvetler komandolar tarafından ortaya ölçekte, cesaret, sebat, azim, özveri ve bağlılık olağanüstü kişisel ve mesleki niteliklerini ortaya koyar.\r\n\r\nBu öncü jinekolojik cerrahlar kadınlar için pelvik cerrahlar olarak miras anlamak için yaratıcı ruhunu yakalayan belirgin bir önem taşımaktadır. Keşifleri çevreleyen tartışmalara defalarca karmakarışık olmasına rağmen kendi işleri ile hepsi sonuçta şüphe ve eleştiri gölgesinde çığır açan cerrahi etkisi muazzam katkıları ile başarılı pelvik cerrahlar ortaya çıkar. Kadın hastalar için hayat kurtarıcı ve yaşamı zenginleştirici cerrahi prosedürlerin geliştirilmesi için yol açtı. Bu öncüler bizim için yaşayan meslek hayatı- nıcerrahi onkologlar olarak bugün modellenmiştir. Hepimiz için olan, olacak, ya da olabilecek jinekolojik cerrah olarak kendi zor sorunlarla karşı karşıyakalarak ve kendimizle tartışmalarla ile ilgi- li, bu Herkülün derin tarihsel figürlerin hikayeleri, hiç olan dipsiz değilse eğer ilham ve gücün bereketine teklif verir.\r\n\r\nAyarı kapalı olarak bunlar ağrısı süren ve patolojik durumların acılarına katlanan hastaların eşit dramatik ve hareketli hikâyeleri bulunmaktadır. Bunlar geçiren seçilen cerrahi işlemlerde geçirilen erken girişimlerin zorlayıcı motivasyonlardır. Onlar bunun sonucunda ağrı ve bugün bildiğimiz anestezi olmadan ve enfeksiyon önleme ve kontrolü için antiseptik önlemler yararı olmadan bu işlemlere dayanabilirek acılara katlandılar. Bu hastaların doğum sancıları, bir Yunan trajedisi dramına eşleşti ve cerrahlar olarak sadece bu hassas kadın hastalar için şefkat ve sempati hissetmek değil aynı zamanda onlar bir çare umuduyla geçirilen cerrahi işlemlerin ile başarılı sonuçlar gerçekleştirmesinin nihai zaferleri kutlamak içinde bize derinden dokundu.\r\n\r\nCERRAHİ İLERLEME İÇİN ENGEL\r\n\r\nAntik çağda, gerçek anatomik bilgi eksikliği cerrahinin gelişiminin önünde bir engel oldu. Bazen eski Mısırlılar için mum- yalamada cisimlerin eviserasyon için etkili tekniklerinin olduğu söylenirdi, vücutla iligili iyi bir bilgiye sahip olduklarındandı. Ancak, tahnit işlemi mumyalama işlemi sırasında iç organların çıkarılması hazırlık yaptıkları organların yapısını düşünmeyen teknisyenler tarafından gerçekleştirildi.\r\n\r\nAnatomi Hellenistik dönemde İskenderiyede takip edildi, ancak daha sonraki bir zamana kadar, varsa, pratik uygulamala raz olarak birkaçı vardı. 13. yüzyılın sonuna gelindiğinde, anatomik diseksiyon yine daha yaygın hale geldi fakat genellikle, halka açık bir ya da iki adet disseksiyonlar bir yılda bir olarak ya da hayvan çalışması ile sınırlıydı. Cerrahlar ölüm nedenini belirlemek için yapılan birkaç otopsiden sorumluydular. Bu, özellikle şüphelenilen bir suç varsa veya boğulma hadisesinde önemliydi.\r\n\r\nSoranos, Imparator Trajan (98-117) ve Hadrian (117-138) hükümdarlığı sırasında Romalı hekim ve yazar olarak ama, belki de en iyi Jinekoloji başlıklı metin yazarı olarak bilinir. Bu kitap biraz yanlış yolarak adlandırılmış olup olduğu bizim doğum olarak dediğimiz konuya adanmıştır. Soranos doğum öncesi ve sonrası sorunlar hakkında yazma yanında doğumun kendisi ile ilişkili yazılar yazdı. Bu antik metin Owsei Temkin tarafından tercüme edilip mükemmel bir girişe sahiptir. Son zamanlarda, bir karton kapak baskısında yayımlanmıştır.\r\n\r\n

\r\n\r\nSoranosun ‘Jinekolojsii hala ilginç bir okuma olarak sayılsada, operatif jinekoloji konusunda erken metin olarak zor nitelendiri- lir. Ancak, kendi zamanının diğer hekimleri gibi, Soranos açıkça en iyi ebenin tedavinin tüm dallarında eğitim gören biri olduğunu kaydetti, ’…hala bazı durumlarda diyet ile tedavi edilmelidir bazıları cerrahi ile, halen diğerleri ise cerrahi ile tedavi olması gerekir.’\r\n\r\n1840’lı yıllarda, Macar doğum uzmanı Ignaz Semmelweis doğum sırasında muayene öncesi doktorların ellerini dezenfekte etmesi hastalarının doğum ateşini önlenebilir olduğunu açıkça gösterdi. İyi istatistiksel kanıtların yanında, onun elleri klorlu kireç ile yıkama yöntemine rağmen çözüm yaygın olarak kabul edilmedi. Aslında, çoğu hekimler düpedüz direnç gösterdi.\r\n\r\nOperatif jinekoloji gelişmesine başka engel antisepsi ve enfeksiyon kontrol ve önleme ilkelerinin anlaşılması oldu. Ignaz Sem- melweis (1818-1865) Budapeşte’de doğan bir Macar doktordu.\r\n\r\n1837 yılında Viyana Üniversitesi’nde hukuk okumaya başladı ve sonra ertesi yıl o kurumda tıp eğitimine geçti. 1844 yılında orada tıp derecesi doktorasını aldıktan sonra, Viyana’da bir dâhiliye kliniğine randevu almak için başarısız olduktan sonra, kadın doğumda uzmanlaşmaya karar verdi. O, 1 Temmuz 1846 tarihinde Viyana Genel Hastanesi’nde İlk Obstetrik Kliniğinde Prof. Johann Klein’ın asistanı olarak atandı. Bu pozisyonda yaptığı sorumlulukları içinde dairesel visit, tıp öğrencilerine doğumu öğretme, zor doğumlara danışmanlık verme ve kayıtları tutmadan önce her sabah hastaları muayene ederdi. Dr. Semmelweis kendisinin puerperal sepsisten ölüm oranı ikinci hizmet personeli olan ebe tarafından yapılan hizmetine göre oldukça yüksek olduğunu bilmekten oldukça rahatsız oldu. O yayında, “ beni çok mutsuz etti ki hayat değersiz görünüyor “ dedi. Dr. Semmelweis kalabalık, iklim ve hatta dini faktörlerin gibi faktörler ortadan kaldırarak, sonuç değişkeni hesap belirleyicisi olarak değişken- leri için titizlikle aradı. İki klinikler arası işletim olarak tek fark personel paterni olduğunu fark etti.\r\n\r\n1847 yılında, arkadaşı ve meslektaşı Dr. Jakob Kolletschka, Adli Tıp profesörü, bir postmortem inceleme yaparken bir öğ- rencinin bisturi ile bir kaza sonucu ponksiyon sonrasında öldü. Dr. Kolletschka kendi otopsisi, lohusa ateşi gelen ölüm hastalığın benzer bulgular ortaya koymaktaydı.\r\n\r\nDr. Semmelweis kendisi ve tıp öğrencilerinin İkinci Obstetrik Clinic otopsi masasından ebelerin aksine, Birinci Obstetrik Clinic otopsi masasına “kadavra parçacıklar”ını taşıdığı gerçekleştirildiği sonucuna vardı.\r\n\r\nTarihte bu noktada, hastalığın mikrop teorisi Louis Pasteur ve Robert Koch tarafından keşfedilmediğiydi ve daha sonra bunun Dr. Joseph Lister tarafından ameliyathanede antisepsi için uygulandığını anlamak önemlidir.\r\n\r\nDr. Semmelweis tıp öğrencileri ve doktorların için otopsiler sırasında ve sonraki doğum hastalarının incelenmesi arasında ellerini yıkamak için klorlu kireç bir çözüm kullanmayı bir politika olarak uyguladı. Klorlu kireç çözümü seçti çünkü çürük kokusu olan etkin enfekte otopsi dokusunu ortadan kaldırıyordu. Bu politikanın uygulanması sonucunda, Birinci Obstetrik Kliniğinde ölüm oranı %90 düştü. Bu daha sonra ebelerin personel olduğu İkinci Obstetrik Kliniği’nde ölüm oranına denk oldu.\r\n\r\nDr. Semmelweis ‘sonuçları dönemin kurulan tıbbi ve bilimsel görüşleri ile uyumlu değildi. O zamanlar hastalık durumları disk- razilere sebep olan bedensel sıvılarda olan bir dengesizlik neden olduğu düşünülüyordu ve genellikle kan akıtma yolları ile tedavi ediliyordu. Hastalıkların dağılımındaki etkenin pis hava olduğu düşünülüyordu. Böylece, Semmelweis bulguları bu tür düşünce- lere aykırı idi. Sonuç olarak, onun fikirleri reddedildi. Hekimler, beyefendi olarak sosyal statü ile ellerinin kirli olabileceği düşüncesi tutarsız olduğunu hissettiler. Dr. Semmelweis, 1858 yılına kadar bulgularını yayımlamadı ancak arkadaşları tarafından rapor edildi. Bu ülkede, Harvard anonomisti ve yazar Oliver Wendell Holmes (1809-1894) o hastalarına korkunç lohusalık enfeksiyonları taşıyan hekimlerin kendilerinin olduğunu 1842 yılında önerince, benzer güvensizlik ve direnişiyle karşılaştı.\r\n\r\n

\r\n\r\nÖnceki zamanlarda anatomik çalışma örnekleri olmasına rağmen, genellikle hikaye Andreas Vesalius çalışmalarıyla ve1543 yılında De humani Corporis fabrica yayınlanması ile başlar. Bu süreden önce, anatomik bilgi öğretme ve tıp pratiğine bağlı değildi. Cerrah-anatomist geleneği ki bu konuda Vesalius bir yıldız örnektir, İngilizce cerrahi öğretmeni John Hunter (1728-1793) ve ağabeyi William (1718-1783) çalışmaları ile 18. yüzyılın sonlarında sonuçlandı. Gebe uterusu hakkında pelvis yapıları üzerinde yeni ışık tutacak olan ayrıntılı gravürler Williams klasik kitabındadır.\r\n\r\n19. yüzyılda, her türlü cerrahide cerrahi işlemleri güvenli bir şekilde yapılmadan önce, ağrı, kanama ve enfeksiyon problem- lerinin çözülmesi gerekiyordu. Cerrahi örtüler ve postoperatif enfeksiyon gibi sorunlar genellikle deneme yanılma meselesi idi. İskoç cerrah ve jinekolog Sir James Simpson (1811-1870) hastalarının ‘hospitalism ‘denen veya hastane enfeksiyon tehlikelerini önlemek için mutfak masalarında cerrahi işlemleri yapmak için meslektaşlarını çağırdı.\r\n\r\nJoseph Lister (1827-1912), Glasgowda çalışırken 1860 yıllarının ortalarında operasyonlarında kullandığı enstrümanlar, sütürler ve pansumanlar temizlemek için fenik asit, bir fenol türevi kullanarak deneylere başladı. O çalışmalarını zaten hastalıkların asıl sebebi ve zaten emeklilik halinde olan mikrop teorisi bir anlayış üzerine dayandırmıştı. Lister havada bulunan mikropların araçların üzerinde veya sütürden yaraya girmesini önlemek olduğuna ve bunuda hani şimdiye kadar çok arzu ve övgüye değer bir irin oluşumunu önleyici olduğuna inanıyordu. Lister de, ken- di antisepsi yöntemine karşı çok muhalif bir araya geldi. Diğerle- rinin onu zor takip için ettiği için kısmen sistemin gelişimindeki sık değişiklikler nedeniyle ve de çoğu cerrah tarafından mikrop teorisinin yetersiz anlayış nedeniyle antiseptik cerrahinin rutin haline gelmesi yaklaşık iki yıl sürdü. Listerin vakasında vede aynı zamanda Holmes ve Semmelweis vakarlında olduğu gibi, birtakım dirençler şüphesiz, doktorlara hastalarına zarar verebileceği daha önce hiç söylenmediğinden kaynaklanıyordu.\r\n\r\nLister, özellikle kendi ülkesinde, büyük bir muhalefetle karşılaştı. Lawson Tait (1845-1899), Birmingham’a yerleşmiş aktif ve polemik bir jinekolog, Listerin antisepsi sistemine karşı çıktı. Tait çalışırken genel temizliğine çok dikkat ederdi ve o aslında oldukça iyi sonuçlar elde etti. Ancak, onun eski meslektaşı, Londra Spencer Wells (1818-1897), onun birçok yumurtalık operasyonlarında antiseptik sistemin sadık bir takipçisi oldu belki de mikropların rolüne net bir kavrayışa sahip olduğu içindi. 1864 yılında, Lister Glasgowda ilk sonuçlarını yayınlamadan 3 yıl önce carbolic asit kullanmaya başladı ve Wells British Medical Journal’da ‘Cerrahi Operasyonlar sonra aşırı Ölüm bazı nedenleri’ başlıklı bir bildiri yayınladı. Wells açıkça Fransa’da\r\n\r\n

\r\n\r\nLouis Pasteur (1822-1895) tarafından mikroplar üzerinde son çalışmalarını anlattı. Lister, makalenin farkında olduğunu kesin kanıtı yoktur ama ulusal tıp dergisinde görünenin ne olduğunu bilmediğini hayal etmek zordur.\r\n\r\nDr. Crawford W. Long Tıp Pennsylvania Üniversitesi mezunudur. Jefferson kendi memleketinde uygulamasında, Georgia, bu genç züppe bekar doktor ofisinde arkadaşları için eter-koklama partileri ev sahipliği yaptı. Dr Long’un eğlenceli ve ve partiseven arkadaşları zehirlenince, ağrı meydana geldiğinde ürkmeden ve üflemeden sessiz olarak kalıyorlardı. Kendisi ağrısız morlukları eter içki âlemi sırasında sürekli farketti. James Venables, arkadaş King’in samimi arkadaşı, boynunun arkasındaki iki küçük tümör- lerinden şikâyet etti. Bay Venables, Dr. Long’un tümörleri cerrahi olarak çıkarmayı teklif edince irkildi ve ağırdan aldı. Mart 1842 de arkadaşı ve hastası ziyareti sırasında, Bay Venables eter kokladı ve tumorleri cerrahi olarak çıkarmayı teklif etti ve de hasta böyle bir teklife razı oldu. Dr Long, eter şişesini arkadaşı Georgia arkadaşı- Atina Gorgia ‘dan Robert Goodman, temin etmiştir.\r\n\r\n‘Sevgili Bob: Sana biraz rahatsızlık gerekliliği veriyorum. Bende tamamen eter yokluğu var ve yarın gece için biraz senden istiyorum. Şu an Jeferson’da bazı kızlar eterin çekildiği anı görmek için heyecanlanıyorlar ve hiçbir şey bana onların huzurunda eteri almaya ve bir kaç tatlı öpücük almak için daha fazla zevk veremezdi. Dr. Reece için aşağıdaki siparişi lütfen teslim ediniz ve Yarın bana ilaç göndermek için fırsat karşılarsanız, Bunu yaparak büyük bir lütuf yapmış olacaksınızYarın gönderi yapamıyorsanız, Çarşamba günü sahneye onları göndermek için Dr. Reece’i al. Ben Çarşamba gecesine kadar kızları kalamaya ikna edebilirim, ancak eteri daha sonra almayı tercih ediyorum. Arkadaşın, Crawford W. Long. ”\r\n\r\nBöylece bir basitlik ruhu oldu, iyi arkadaşlık ve sahne iddiası olmayan yaşam sevinci Dr. Crawford Long 26 yaşından yaptığı devrimci keşif için sahneyi kurdu. 30 Mart 1842’ de, Dr Uzun hastası ve arkadaşını davet etti ve ofisinde masası üzerine pozisyon vererek partide yaptığı gibi bir havluya eter döktü. James Venables ‘ın sınıf arkadaşları ve Akademisi müdürü seyirci idi. Hastanın nabzını ve sızlama hissi test ile tümörü 5 dakika içinde insize edip çıkardı. Hasta havluyu yüzünde çıkardıktan sonra ayağa kalktı ve tümörün çıkarıldığına inanması için tumor gösterildi.\r\n\r\nLong’un keşifleri tıbbi meslektaşları tarafından iyi karşılanmadı ve iddaları saçma olarak değerlendirildi ve hatta eterin anestezi olarak kullanımı hastayı öldürebileceği düşünüldü. Bundan dolayı Dr. Long’un uygulaması azaldı. Biz Dr. Long’u 30 martta her yıl yaptığı keşif Günü, olarak kabul ettik.\r\n\r\nModern Patoloji babası olarak bilinen Rudolf Virchow (1821–1902) hücrenin hastalığı anlamak için incelenmesi gereken temel birimi olduğunu ortaya çıkardı. O hücresel patoloji ve patolojik histoloji alanını kurdu. Lösemi hücrelerini ilk keşfeden kişidir. Dr Howard Kelly gibi Avrupada bir gezi sırasında Berlin’de Dr. Virchow ile çalışmış, Dr. Virchow ateşli bir sivil reformcu ve sosyal tıbbın kurucusu olmuştur. İşte bu konuda onun doğrudan alıntısıdır:\r\n\r\n“Tıp bir sosyal bilimdir ve siyaset ise hiç birşeydir fakat tıp büyük ölçüde başka bir şeydi. Tıp sosyal bilim olarak ve insani bir bilim olarak problemleri ortaya çıkarmada yükümlüdür ve onların teorik çözüm girişimini yapar: Politikacı, pratik antropologlar, gerçek çözüm için çare bulmak zorundadırlar. Doktorlar fakirlerin doğal avukatlarıdır ve yargılamada büyük ölçüde sosyal problemlerle karşılaşırlar. ”\r\n\r\n

\r\n\r\nAndreas Vesalius, Ignaz Semmelweis, Crawford Long, and Rudolf Virchow ‘un öncü çalışmaları engelleri kaldırarak operatif jinekoloji gelişimin süreçlerini başlattı. Her biri profesyonel önemli eleştirilere maruz kaldı çünkü fikirleri ile onların ileri- sindeydi. Sonuç olarak, her biri galip geldi ve hepsi kendi havuzlarına katkılarından dolayı bugün onlarla onur duyuyoruz.\r\n\r\n