Hepimiz, büyüdüğümüzde bir aile kurmanın, çocuk sahibi olmanın hayaliyle yaşıyoruz. Bunun herkes kadar kolay ve hızlı olacağını düşünerek büyüyoruz. Sonra evleniyoruz ve bir gün çocuk sahibi olmaya karar veriyoruz. İşte bu noktada, bazılarımız şanssız olabiliyoruz.
Evlendikten kısa bir süre sonra işten ayrılmıştım ve biz de çocuk sahibi olmaya karar verdik. Ancak, birkaç yılın ardından bizim buna karar vermemizin yetmediğinin farkındaydık. Yaşım geçiyor, yumurta kalitem düşüyordu. Daha az maliyetli ve daha az yıpratıcı olduğunu düşünerek, aşılama yöntemiyle başladık. İki aşılama denemesinden sonra, ne yazık ki başarılı sonuç alamadık.
Bir televizyon kanalında gördüğüm bir tüp bebek doktorundan randevum vardı. Gerekli testler yapıldı, uzun protokoller uygulandı. Embriyo transferi gerçekleşti. Her şey güzel gidiyordu ancak birkaç hafta sonra düşük yaptığımı öğrendiğimde, büyük bir hayal kırıklığı yaşadım. Aynı doktorla toplamda üç kez tüp bebeği denedik ama hepsi düşükle sonuçlandı. Tüm bunlar, beni depresyona sürükledi…
Yorucu ve maliyetli bir sürecin ardından denemeyi bırakmaya karar verdim. Çocuğumuz olmayacağını düşünüyordum. Altı ay sonra, internette tekrar araştırmalara başladım. Ailemi büyütmek istiyorsam, en az bir kez daha denemek zorunda olduğumun farkındaydım. İki başarısız aşılama ve üç başarısız tüp bebek denemesinin ardından, bir mucize gerçekleşmesi umuduyla eşimle yeniden yola çıkmaya karar verdik. Zaten, o hep benim destekçim olmuştu.
Bir forum sayfasında Bülent hocam hakkındaki yorumları okudum. İyi ki de okumuşum, iyi ki de kendisiyle tanışmışım diyorum. Yumurta rezervlerim zayıftı. Yapılan toplamalar ve genetik taramaların ardından bir tane normal embriyo verildi ancak başarısız olduk.
Daha sonra, bir de PRP’yi denemeye karar verdik. PRP’yi denedikten 3 ay sonra hamile kaldım. Bebeğimin ilk kalp seslerini duyabilmek benim için çok uzun sürdü. Ancak, Bülent hocamla tanıştıktan sonra umudumu hiç kaybetmedim. Şimdi, oğlumuzu kucağımıza almaya hazırlanıyoruz. Allah, hocamızdan razı olsun.
